1999-2000

Do klubu przybył Christian Vieri. Włoski napastnik znany był z częstych zmian klubów, grywał już przecież wcześniej w Juventusie a ostatnio w Atletico Madryt i Lazio Rzym. Massimo Moratti wydał na reprezentanta Włoch ponad 50 milionów Euro. W ramach wymiany powędrował do Lazio wyceniany wówczas na około 20 milionów Diego Simeone. Atak złożony z Ronaldo, Baggio, Zamorano, Vieriego i Recoby wydawał się więc fantastyczny, lecz z tego również powodu w składzie Interu zaczęło robić ciasno. W składzie znajdował się jeszcze Adrian Mutu, który w Interze nie dostał szansy, a mocno rozwinął się w kolejnych klubach.

Oprócz Vieriego skład Interu wzmocnił Seedorf z Realu Madryt, mistrz Świata - Laurent Blanc, Angelo Peruzzi, Christian Panucci, Luigi Di Biagio i Vladimir Jugović.  Z zespołu pozbyto się utalentowanego Andrei Pirlo, co było jak się później okazało ogromnym błędem, Włoch został jednym z kluczowych graczy Milanu i reprezentacji Włoch. W styczniu 2000 roku drużynę Interu zasilił obrońca z Kolumbii - Ivan Ramiro Cordoba.

Po katastrofie z poprzedniego sezonu, ten sezon nie był najgorszy. W debiucie hat-tricka ustrzelił Vieri, dwie kolejki później Inter rozgromił u siebie Parmę 5-1. Ostatecznie Inter zajął 4 miejsce mając tyle samo punktów co Parma. Dzięki dodatkowemu meczu barażowemu z tą drużyną, Nerazzurri w kolejnym sezonie mogli wystartować w eliminacjach Ligi Mistrzów.

Mistrzostwo zdobyła ekipa Lazio Rzym. Z Rzymianami Inter zagrał też w finale Pucharu Włoch, w którym górą byli piłkarze z "wiecznego miasta". Mecz w Rzymie kojarzy się również z czymś innym. Nękany coraz problemami z kolanami Ronaldo podczas jednej z akcji nie atakowany przez nikogo upadł na murawę zwijając się z bólu. Płaczącego Brazylijczyka zniesiono z boiska a późniejsza diagnoza była fatalna: zerwanie więzadeł krzyżowych co wiązało się z wielomiesięczną rekonwalescencją.