Pod lupą: warianty ustawienia w obronie

Ubiegły rok był fatalny pod wieloma względami. Niska pozycja w lidze wynikała ze słabej gry całego zespołu. Jak wiadomo dobre zespoły buduje się od tyłu, a tam Inter poza bramką miał spore problemy. Zawodnikom z poprzedniej kadry nie brakowało umiejetności, ale Andrea Stramaccioni wyraźnie nie potrafił poradzić sobie z grą w defensywie swojego zespołu, co spowodowało, że Inter stracił aż 55 bramek (średnio półtora gola na mecz), strzelając zaledwie  57...

Jednym z podstawowych celów jakie obrał sobie Walter Mazzarri przechodząc do Interu, jest poprawa gry w obronie. Bez tego ani rusz. Cudotwórca w bramce - Samir Handanović nie może być głównym obrońcą, to jest bramkarz i jego umiejętności powinny być sprawdzane tylko w ostateczności.

W Interze Mediolan każdy trener z przeszłości, który osiągał wielkie sukcesy, robił to w oparciu o szczelną defensywę. Tak było za czasów Helenio Herrery, tak również było u Jose Mourinho. Małym wyjątkiem był Roberto Mancini, którego Inter bywał niepewny w defensywie, ale na wygranie ligi to wystarczało, w Europie natomiast braki były boleśnie obnażane. Obrona to nie tylko bramkarz i czterech lub trzech obrońców przed nim. Obrona to filozofia podejścia do gry i przemieszczania się po murawie wszystkich jedenastu zawodników, każdy z nich jest w pewnym sensie obrońcą, mimo że każdemu przydzielone są nieco inne zadania obronne.

Pod wodzą trenera Mazzarriego, Nerazzurri grać mają systemem z 3 obrońcami, choć jak przyznał sam trener, w niektórych meczach, przeciwko zespołom grającym bardzo ofensywnie z trzema napastnikami, może zdecydować się na wariant z 4 obrońcami, który również testował. Po odejściu nie branego nawet pod uwagę Silvestre, na ten moment Inter posiada w swoich szeregach 6 zawodników mogących występować w 3 osobowym bloku obronnym. W odwodzie jest jeszcze Esteban Cambiasso, który w przeszłości z konieczności był wystawiany na tych pozycjach i w razie fali kontuzji może kogoś zastąpić.

W dotychczasowych sparingach Interu, Walter Mazzarri za każdym razem w czasie meczu dokonywał pewnych przetasowywań w obronie, na przykład Campagnaro i Andreolli wystawiani byli jako środkowo-prawi obrońcy, Samuel i Ranocchia w środku, zaś Juan Jesus oraz Chivu jako środkowo-lewi. Mazzarri poszedł również dalej, sprawdzając jak Andreolli spisze się na środku (zakładając że nie ma do dyspozycji Chivu i Samuela co przecież jest bardzo możliwe, biorąc pod uwagę ich kontuzjogenność).

Przyjrzyjmy się jeszcze raz jakim ustawieniem w obronie grał do tej pory Inter w sparingach:

Inter vs Trentino
1p:  Andreolli - Ranocchia - Juan Jesus
2p:  Campagnaro - Samuel - Chivu

Inter vs Vicenza
1p: Andreolli - Samuel - Juan Jesus
2p: Campagnaro - Ranocchia - Chivu

Inter vs Feralpi Salo
1p: Campagnaro - Ranocchia - Chivu
2p: Mbaye - Ranocchia - Chivu - Nagatomo

Hamburg vs Inter
1p:  Campagnaro - Ranocchia - Juan Jesus
2p:  Campagnaro - Andreolli - Juan Jesus

Zbliżający się mecz z Chelsea będzie kolejnym sprawdzianem dla całej drużyny, jednak nie da się ukryć, że na grę obrony Mazzarri zwracał będzie szczególną uwagę. Biorąc pod uwagę klasę poprzednich sparingowych rywali, Chelsea prowadzona przez Jose Mourinho będzie pierwszym naprawdę silnym w ofensywie przeciwnikiem.

Źródło: inf.własna / lgds