5 sposobów Thohira na odbudowę Interu

Nowy właściciel i prezydent Interu Mediolan, Erick Thohir właśnie zakończył swoje pierwsze okienko transferowe i zrobił to jak na prawdziwego szefa przystało. Ostatni miesiąc był jednak burzliwym okresem, zakończonym gorzką porażką 3 – 1 z odwiecznym rywalem , Juventusem.

Każdy, kto wraz z przybyciem Thohira oczekiwał natychmiastowego powrotu na szczyt prawdopodobnie odrobinę się rozmarzył, lecz od początku wiadomym było iż indonezyjski miliarder będzie potrzebować więcej niż jedno (krótkie) okienko aby załatwić problemy Interu. Jak może tego dokonać? Poniżej przedstawiam 5 sposób dzięki, którym może osiągnąć upragniony cel.

Kasa, kasa…

Biorąc pod uwagę obecny stan ekonomiczny we Włoszech, niewiele klubów jest w stanie sypnąć gotówką. Jedynym wyjątkiem może być Juventus, którego głównym źródłem dochodów jest imponujący i przede wszystkim własny stadion.

Właśnie tutaj zagraniczny inwestor jak Thohir może być decydujący. Zarabiając fortunę na tzw. mass media (zarówno prasa jak i telewizja, szeroko pojęty internet) Thohir może dać drużynie Nerazzurich solidne fundusze, które mogą się przyczynić do odbudowy dawnej świetności. Nadzieje kibiców może rozbudzić fakt, iż biznesmen zamierza w pełni poświęcić się projektowi „Nowy Inter” co skutkować ma nie tylko generalnymi zmianami w zarządzie (ze zwolnieniem Marco Branki jako symbolem nadchodzących zmian) ale również sprzedażą pozostałych zespołów, których akcje posiada , czyli DC United, Persib Bandung oraz klub koszykarski Philadelphia 76ers.

Już obecne poczynania wyglądają zachęcająco – niedawny zakup Hernanesa z Lazio może umożliwić trenerowi wykorzystanie go w roli trequartisty, podobnej do tej jaką w Napoli tak umiejętnie sprawował Marek Hamsik. Interisti mogą wyczekiwać letniego okienka transferowego, podczas którego wiele kontraktów starszych graczy zniknie z kolejki do przelewów, co ma jeszcze umocnić finansowy potencjał, który pozwolić ma na godne zastąpienie min. Estebana Cambiasso oraz Diego Milito.

Zagraniczne rynki

Inter posiada ogromną bazę fanowską w ojczystym kraju Thohira – Indonezji. Inter Club Indonesia, oficjalny fanklub w tymże kraju, podaje iż są największym oficjalnie zarejestrowanym fanklubem na świecie.

Posiadanie indonezyjskiego właściciela, otwiera Inter na bardzo lukratywną bazę fanowską, która może tylko rosnąć z jednym z ich pobratymców w roli Prezydenta klubu.

Inter może wykorzystać swoisty monopol w Indonezji, który może stać się jedynie punktem zaczepienia do ekspansji na całą Azję co może okazać się finansowym zastrzykiem, który da Nerazzurim odpowiednie środki.

Pomijając najbliższy tour w Stanach Zjednoczonch, można spodziewać się zaprzestania letnich tournée w tym kierunku na rzecz potencjalnie bardziej dochodowych wycieczek do Indonezji i reszty Azji.

Nowy Stadion

Jak już wspomniałem wcześniej, jednym z powodów dla których Juventus objął panowanie we Włoszech w ostatnich 3 latach jest ich wspaniały Juventus Stadium. Imponujący obiekt mogący pomieścić 41 tysięcy widzów, powstał w miejscu starego Stadio Delle Alpi i co najważniejsze w całości należy do klubu.

Bianconeri to jedyny zespół w Serie A, który posiada własny stadion, a korzyści finansowe płynące z tego tytułu są wyraźnie widocznie, biorąc pod uwagę kondycję finansową oraz sportową zespołu w ostatnich latach. Wpływy te mają jeszcze bardziej wzrosnąć biorąc pod uwagę planowaną modernizację pobliskiej Continassa arena. Planowane jest wybudowanie nowej siedziby głównej, centrum treningowego oraz szkółki młodzieżowej. Oprócz tego powstać ma hotel, kina oraz prywatne rezydencje.

Również Roma ma w planach budowę własnego stadionu, więc kibice Interu nie powinni czuć, że odstają od reszty czołówki.

W listopadzie zeszłego roku doszło do spotkania Thohira z burmistrzem Mediolanu Giuliano Pisapią, a rozmowa skupiała się głównie na planach budowy stadionu w okolicy Rho. Pisapia stwierdził wtedy, że spotkanie było „bardziej niż serdeczne, a nawet przyjacielskie”.

Włoscy politycy obiecali pomoc w uregulowaniu biurokratycznych procedur stanowiących przeszkodę między klubami a nowymi stadionami w 2014 roku, i jeśli Thohir zdobędzie poparcie miasta może stać się tylko kwestią czasu kiedy to Inter otrzyma nową areną, którą będą mogli nazywać swoją własną – włącznie z wszystkimi korzyściami finansowymi.

Stabilizacja

Ludzie moga mowić co chcą na temat 18 lat prezydentury Massimo Morattiego lecz jednym z jego mankamentów był brak jakiejkolwiek stabilizacji w klubie. Za wyjątkiem kilku klubowych legend takich jak Ivan Cordoba, Javier Zanetti oraz Esteban Cambiasso, wszyscy od graczy po trenerów byli pod ciągłą groźbą zwolnienia z powodu kaprysu Włocha.

Biura Zarządu to miejsce gdzie Thohir w szczególności może dać temu zespołowi stabilną bazę. Walter Mazzarri to szósty trener w przeciągu czterech lat od momentu gdy Jose Mourinho zamienił Mediolan na Madryt i dziewiętnasty od kiedy Moratti przejął drużynę w 1995 roku. Tylko dwóch menedżerów wytrzymało więcej niż dwa sezony – Jose Mourinho oraz Roberto Mancini.

Niestabilność na stanowisku trenera to pocałunek śmierci – wystarczy zapytać kibiców Palermo. Jeśli Inter zamierza wrócić na szczyt potrzebuje menedżera, który ma silną pozycję oraz głęboko zakorzeniony system do którego pasować będą gracze (co ostatnimi czasy niestety wydaje się być głównym problemem Nerazzurrich).

Pierwsze oznaki wydają się być dobre. Thohir, mimo ostatnich wyników, wyraża pełne poparcie dla Mazzarriego i tak długo jak będzie trzymać się wytyczonej ścieżki posada trenera nie powinna być głównym zmartwieniem, a raczej skupienie się na pozyskaniu wartościowych i przede wszystkim jakościowych graczy. Naprawdę trudno ocenić jest trenera, który mimo wielu zarzutów odnośnie stosowanej formacji lub obchodzenia się z piłkarzami ma do dyspozycji tuzów pokroju Kuzmanovica czy też Jonathana. Oczywiście nie można odmówić im zaangażowania lecz są to gracze, którzy po prostu pewnego poziomu nie przeskoczą i zastąpienie ich innymi piłkarzami jest fundamentalne jeśli ów poziom przeskoczyć chce Inter.

Perspektywa z zewnątrz

Czasami robienie czegoś w sposób, który od zawsze wydawał się dobry może już po prostu więcej nie działać.

Niestety postępowanie większości włoskich włascicielu klubów przez ostatnich 10 lat sprawiło, że niegdyś jedna z najlepszych lig świata obecnie spada na łeb, na szyję w rankingu UEFA. Jest to najwyższy czas aby ktoś „z zewnątrz” pokazał świeże spojrzenie na klub jak i na całą ligę co może otworzyć oczy na nowe horyzonty i korzystnie wpłynąć na stan całej Serie A.

Temat obejmowania klubów przez zagranicznych właścicieli od zawsze był kontrowersyjny, lecz w chwili obecnej polecam zapytać kibiców Romy czy ich amerykańscy właściciele im przeszkadzają. Thomas Di Benedetto i prezydent James Pallotta mieli parę falstartów lecz ich projekt w końcu się spłaca. Giallorossi są na drugim miejscu w lidze, a w drodze jest ich stadion. Klub zdecydowanie zmierza w dobrym kierunku.

Thohir wnosi do Interu doświadczenie i spojrzenie nie tylko ze strony jego Indonezyjskich holdingów lecz przede wszystkim to nabyte w Stanach Zjednoczonych poprzez akcję, które (póki co) posiada w DC United oraz Philadelphia 76ers. Jeśli skorzysta z tych modeli tak jak to zrobił DiBenedetto w Rzymie klub raz jeszcze wskoczy na szczyt. Niejednokrotnie wspominałem o tym, iż zgodnie ze świetnym felietonem Jakuba Kralki uważam przyjście Ericka Thohira za ostatni wielki transfer Morattiego. Inter był w potrzebie przebudowy na praktycznie wszystkich poziomach. Do takiej rekonstrukcji potrzebna jest osoba obeznana w świecie biznesu i to tego największego, którego nie oszukujmy się nie spotkamy we Włoszech – wystarczy spojrzeć na ich obecną sytuację ekonomiczną, która odzwierciedla się w samej Serie A. Erick Thohir wydaje się właśnie tym, czego w tym klubie nie było chyba nigdy – świeże spojrzenie, zmysł biznesowy oraz nastawienie na sukces zarówno sportowy jak i marketingowy. Wystarczy wyobrazić sobie jak na markę klubu zadziałać może połączenie człowieka, który jest największym magnatem mediowym w 250 milionowym kraju. Pomimo wielu niewiadomych oraz zarzutów w kierunku nowego prezydenta, nie boje się stwierdzić, że jest to człowiek, który przywróci Inter Mediolan na należne mu miejsce w czołówce nie tylko Seria A lecz i całej piłkarskiej Europy. Musi tylko trzymać się jasno wyznaczonej ścieżki oraz nie dać się skrupułom, które to doprowadziły do obecnego stanu tego wielkiego klubu.

Michał Hofman

Źródło: inf.własna