The Special One - tajemnica sukcesu

Już jutro Nerazzurri przyjadą do Appiano Gentile, by 18 lipca wylecieć do Brunico i przejść do właściwych treningów mających na celu przygotować zespół do następnego sezonu. Tym razem oczekiwania na dobry rezultat są ogromne jak nigdy, czy zawodnicy na czele z ich wodzem zdołają unieść ciężar tego pompowanego stale balonu? W tym artykule postaram się przybliżyć Wam sylwetkę naszego trenera Jose Mourinho.

Motywacja + ambicja + duch zespołu = sukces. To klucz do wygranej zdaniem (tu pozwolę sobie napisać nazwisko bez odmiany) Jose Mario dos Santos Mourinho Felix. Formuła ta jest podstawą dla piłki nożnej, tak jak teoria względności w fizyce. Portugalczyk przegrywa rzadko. Zawdzięcza to dokładnemu rozpracowaniu przeciwnika w najdrobniejszych szczegółach, nic przed nim się nie zdoła ukryć. Każdy mecz to wojna, batalia jak na mistrzostwach. Musimy wygrać a detal może zdecydować o wyniku.

Przed spotkaniem Mourinho jest w stanie godzinami analizować ruchy najbardziej niebezpiecznych graczy drużyny przeciwnej, badać, dokumentować i w końcu przekazywać swoje wnioski drużynie. W Chelsea przed meczem był nieprzewidywalny, personalne wskazówki, przedmeczowej odprawie towarzyszyła płyta DVD, na której zilustrowane były wady i zalety przeciwnika. Dzięki takim działaniom The Blues odnosili spektakularne sukcesy. Dwukrotne zwycięstwo w rozgrywkach Premier League, półfinał Ligi Mistrzów (Chelsea odpadła po niesłusznie uznanym golu dla Liverpoolu) najlepiej świadczą o nowym trenerze Interu. To właśnie jest Jose Mourinho.

The Special One, jak mawiano na niego w Anglii ma nadprzyrodzoną zdolność dyscyplinowania nawet najgorętszych temperamentów. Adrian Mutu, który kilka lat temu grał w Londynie powiedział: "Jesteś młody, piękny i bogaty, ale jeśli na boisku nie pokazujesz wielkich rzeczy on potrafi szybko o tobie zapomnieć". W drużynach prowadzonych przez Mourinho zawodnicy nigdy nie powiedzieli o nim nawet jednego złego słowa. Czy to przypadek, że po tym jak odszedł z Chelsea tak wielcy zawodnicy jak Drogba czy Lampard otwarcie, nie zważając na konsekwencje stwierdzili, że zwolnienie ich trenera to błąd? Czy to przypadek że chcieli już na początku poprzedniego sezonu opuścić klub?

Mourinho nie umie znieść porażki. Jednym ze sposobów na rozładowanie emocji jest stosowanie pewnego rodzaju sadyzmu przeciwko osobom, które uznane zostaną za wroga. Wiele razy przekonywali się o tym tacy trenerzy jak Ferguson, Rijkaard czy Wenger. Jose miał na pieńku z większością trenerów w Anglii jak i również kilkoma w Europie. Jak sam twierdzi działanie takie ma na celu zdjęcie presji z zawodników i skierowaniu całej nienawiści mediów na jego osobie.

Inną zaletą Portugalskiego trenera jest niebywałe wykorzystanie całego potencjału jakim dysponuje zawodnik. Najlepiej świadczy o tym jego przygoda z FC Porto, klubem z którym zdobył Puchar UEFA oraz rok później Ligę Mistrzów. Sukcesów w Portugalii nie sposób zliczyć: III miejsce w ekstraklasie portugalskiej z União Leiria w 2002 roku, mistrzostwo Portugalii 2003 i 2004, Puchar Portugalii 2003, Superpuchar Portugalii 2003 i 2004 z FC Porto - to wszystko robi ogromne wrażenie. Oczywiście, ktoś powiedzieć może że Portugalia, czy nawet Anglia to nie to samo co Włochy i Serie A. Moim jednak zdaniem szkoleniowiec z takim potencjałem i takimi umiejętnościami poradzi sobie w każdej lidze świata.

Moratti podjął słuszną decyzję. Jeśli Mancini miał problem z zawodnikami, Mourinho z pewnością to zmieni. Inter wiele wprawdzie zawdzięcza Roberto Manciniemu, nikt nigdy mu nie zapomni jego sukcesów, lecz jak twierdzi większość znawców futbolu Inter prowadzony przez Włocha w tym sezonie nie sięgnąłby po żadne trofeum. Powodem tego jest stosunek między nim a większością zawodników. Z Mourinho mamy szansę na sukces w Europie, wszak w Italii nikt już nie określi Interu mianem drużyny niezdolnej do osiągnięcia spektakularnych wyników. Dyscyplina i zorganizowanie to domeny najlepiej określające nowego trenera Nerazzurrich.

Źródło: intermediolan.com