Inter – mała, wielka miłość

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.

Za nami dzień zakochanych. Wydarzenie dla mnie lekko niezrozumiałe. Rok ma 365 dni, a my chcemy w ten jeden dzień nadrobić pozostałe 364. Czy przez cały rok jesteśmy zbyt zajęci? Niektórzy myślą, że gdy już ją zdobędziemy, można przestać się starać. Ci, co tak twierdzą są w dużym błędzie. Miłość trzeba pielęgnować. Każdego dnia angażować się, pokazać jak bardzo nam zależy. Ja o swoją dbam codziennie mimo tego, że nie usłyszę dziękuję.  Spotykamy się góra 2 razy w tygodniu. Wydaje się być niewinna i delikatna, choć potrafi doprowadzić do łez. Niby niedostępna, ale czuję jej obecność w sobie. Intrygująca, lecz nie boję się oddać jej całkowicie. Mimo wielu adoratorów, nie jestem o nią zazdrosny. Wiem, że znalazłem tę jedyną.

Inter Mediolan, a więc miłość o której piszę jest w moim sercu odkąd tylko pamiętam. Podczas tego związku bywały różne chwile. To nie lekcja historii u prof. Hajto, więc celowo pomijam wszelkiego rodzaju statystyki, jakimi zapewne uraczyłby nas ten pan udający komentatora. Jesteśmy jedną z najbardziej utytułowanych włoskich drużyn i jedyną, która nie spadła z Serie A, więc chwała jej za to. Zdobyte puchary tylko potwierdzają status Interu, jako ekipy legendarnej. Ostatnie lata w wykonaniu zespołu były takie, jak interpretacja Mazurka Dąbrowskiego Edyty Górniak na mundialu w Korei i Japonii. W dodatku już od jakiegoś czasu w jednym sezonie Ligi Mistrzów mogą brać udział tylko 3 włoskie zespoły, gdzie jeszcze nie tak dawno mogliśmy się chwalić 4 reprezentantami Calcio. Słabsza forma Nerazzurrich i zjazd AC Milan miały wpływ na spadek poziomu ligi i odebranie jednego miejsca w Champions League. Po latach pełnych sukcesów na krajowym i europejskim podwórku miłość została poddana próbie. Próbie czasu, trudnej nie ze względu na hegemonię Juventusu w Serie A, a na brak udziału Interu w najbardziej elitarnych klubowych rozgrywkach w Europie. Właśnie ta dziura w życiorysie spędza mi sen z powiek. Gdyby ktoś po zdobyciu Pucharu Europy w 2010 roku powiedział, że prędzej polski klub awansuje do Ligi Mistrzów, niż uda się to w następnych sezonach Interowi, sam założyłbym mu biały fartuch z przydługimi rękawami i postarał się o całkowitą izolację pacjenta. Mimo kilku straconych lat, to w naszym obozie panuje większy optymizm. Po przejęciu pakietu większościowego klubu przez chińską grupę Suning, Nerazzurri mogą się skupić na pozyskiwaniu graczy z półki, na którą sięgał prezes Moratti za czasów swych rządów, co daje większy komfort w pracy. Pieniądze już nie stanowią żadnego problemu, a i forma sportowa poszybowała w górę po zatrudnieniu Stefano Piolego. Były trener Lazio nadał charakter drużynie. Stała się bardziej odpowiedzialna i konsekwentna w działaniu. Rywal zza miedzy znajduje się w gorszej sytuacji. Milan chyba nawet nie wie w jakim jest obecnie położeniu. Totalna dezorientacja. Dzisiaj czytasz, że rozmowy z nowym właścicielem są już na finiszu po to, by jutro wszystko odwołać. Mam nadzieję, że sytuacja nabierze rozpędu, bo kluby z San Siro muszą jak najszybciej wrócić tam, gdzie ich miejsce, do Champions League.

Żaden kryzys nie może jej złamać. Miłość do Interu jest specyficznym zjawiskiem. Podczas dnia meczowego z Juventusem, Milanem czy Napoli adrenalinę czuć od samego rana. Specjalnie nakręcam się na te spotkania, co pozwala mi jeszcze bardziej przeżywać chwile z moją miłością. Uczucie po wygranym meczu z głównym rywalem, któremu kibicuje kolega z pracy – bezcenne. Niby głupie pierdoły, a ile mogą dać człowiekowi pozytywnej energii. Po swoim pierwszym i póki co jedynym meczu na San Siro wygranym z Juventusem 2-1, naładowany byłem na kilka dni w przód. Dla takich chwil kibicuje się całe życie. Każdy z nas ma jakieś marzenia. Jednym z nich jest wielka miłość, która jak widać niekoniecznie musi być ucieleśniona.

Kamil Wajda
Pirelli13

Źródło: inf.własna