Na kawie z Barbosą

Korzystając z chwili wytchnienia podczas przerwy na mecze reprezentacji narodowych, Gabriel Barbosa postanowił spotkać się z Roberto Scarpinim w nowym odcinku Caffe Doppio:

- Kocham Mediolan i kocham Inter. Cieszę się, że tutaj jestem. To niesamowite uczucie, kiedy stadion wiwatuje na twoją cześć. Ja również jestem fanem Interu i mam nadzieję, że odpłacę się kibicom na boisku.

- W kolejnych meczach możemy pokazać się z dobrej strony. Przed nami Derby, Napoli i Lazio. W naszej kadrze nie brakuje wielkich graczy i stać nas na korzystne rezultaty.

- Mój gol z Bologną był wyjątkowy, bo to moje pierwsze trafienie w nowych barwach. Celebrowałem go więc na wszystkie możliwe sposoby. Dziękuję Bogu za ten dzień. Jestem wdzięczny też fanom i przyjaciołom.

- Włochy bardzo różnią się od Brazylii. Jest tu zdecydowanie chłodniej. Lubię pastę i jadałem ją jeszcze w Brazylii. Nie brakuje tu brazylijskich restauracji, więc nie tęsknię za jedzeniem. Jest ze mną moja rodzina i to bardzo mi pomaga. To im jest zdecydowanie trudniej. Zwłaszcza mojej siostrze, która ma dopiero 15 lat i wciąż się uczy. Rodzina jest dla mnie bardzo ważna.

- Od zawsze miałem piłkę przy nodze. Mój tata też grał w piłkę, ale musiał zrezygnować z powodu kontuzji kolana. To były zupełnie inne czasy. Tata jest wielkim fanem Santosu i po jego rozmowie z przedstawicielami klubu udało mi się tam trafić. Bardzo miło wspominam ten czas i wiele mnie to nauczyło.

- Lubię czasami grać w koszykówkę. Mamy kosze w naszym centrum treningowym, także w Brazylii mam jeden. Lubię też ping-ponga i jestem praworęczny. Z przyjemnością zwiedzam inne miasta, więc w wolnej chwili udałem się do Rzymu.

- Przyjaźnię się z moim fizjoterapeutą Rodrigo. W Brazylii mam dwójkę przyjaciół. Chętnie korzystam z mediów społecznościowych, jak Instagram i Twitter. Myślę, że zmieniłem się od czasu przybycia do Włoch. Uczę się włoskiego i bardzo mi się podoba. To wspaniały język. Lubię włoską muzykę, jak reggaeton. W wolnych chwilach grywam na PlayStation, wychodzę ze znajomymi na obiad lub po prostu zostaję w domu.

Źródło: inter.it