Analiza taktyczna Inter - Udinese

Analiza taktyczna meczu 38. kolejki Serie A Inter - Udinese 5:2, rozegranego 28 maja 2017 roku o godzinie 20:45 na Stadio Giuseppe Meazza.

Skład Interu

Skład Udinese

Ofensywa

Od początku spotkania piłkarze Interu starali się spokojnie budować ataki. Długie rozgrywanie piłki, bardzo dużo podań utrzymujących w strefie niskiej i średniej. Zawodnicy formacji defensywnej szukali odpowiedniego momentu do pewnego zagrania zdobywającego pole gry. W drugiej fazie budowania ataku starano się przetransportować piłkę na któreś ze skrzydeł, aby dośrodkować w pole karne z bocznego sektora. Odpowiedzialnym za to zawodnikiem był Marcelo Brozović, który najczęściej zagrywał piłki do skrzydłowych i zmieniał ciężar gry z jednej strony na drugą. Przyniosło to skutek już w 5. minucie meczu. Gagliardini zagrywa ze środka do Edera, który odgrywa z pierwszej piłki do Brozovica i ruchem w prawą stronę (biorąc pod uwagę kierunek ataku) otwiera linię podania na skrzydło. Brozović zagrywa do wbiegającego samotnie Santona. Lewy obrońca podaje piłkę na 7. metr w momencie, kiedy Brozović zabiera ze sobą rywala, umożliwiając Ederowi otrzymanie podania i strzał na bramkę.

Podobnie budowane akcje powielały się w następnych minutach. Davide Santon grał prawie tak wysoko jak Antonio Candreva. Dawało to przewagę na skrzydłach, ale nosiło ryzyko odsłonięcia strony, o czym będzie w części defensywnej. W 18. minucie było już 2:0. Eder wygrał pojedynek powietrzny z Heurtaux’em. Wygrana sytuacja 1v1 spowodowała przewagę jednego zawodnika w strefie bezpośredniego zagrożenia bramki Udinese. Eder, mimo Candrevy i Brozovica wolnych na przedpolu, zagrywa bardziej ryzykowną, ale zdecydowanie bardziej zagrażającą Udinese piłkę do Perisica. Celne podanie umożliwiło Chorwatowi podwyższenie prowadzenia.

Założenie budowania ataków pozycyjnych nie wyeliminowało z gry ataków szybkich. W 42. minucie po rzucie wolnym dla Udinese wyprowadzony został kontratak zwieńczony strzałem Perisica. Szkoda niepowodzenia tej sytuacji, ponieważ jeszcze 30 metrów przed bramką Scuffeta piłkarze Interu mieli przewagę 3 v 1.

W drugiej połowie na boisku pojawił się Yuto Nagatomo i to on przejął zadania Santona z pierwszej części gry. Natomiast Włoch w trakcie ataków Interu zostawał w trójce defensywnej razem z Andreollim i D’Ambrosio. W 54. minucie pada bramka na 4:0, która charakterystyką bardzo przypomina gola na 1:0. Candreva, po przechwycie piłki na 20 metrze od własnej bramki, zagrywa do będącego na środku boiska Brozovica. Ten w trzecim kontakcie z piłką kieruje ją na skrzydło do Perisica. Chorwat wbiega w pole karne i zagrywa na 6. metr, gdzie bierność obrońców wykorzystuje Eder, umieszczając piłkę w siatce. O tym jak ważną rolę w budowaniu ataków stanowił Marcelo Brozovic świadczy kolejna akcja z 58. minuty. Przechwytując złe podanie rywala, zagrywa bez przyjęcia do Candrevy. Włoch podaniem w pole karne „uruchamia” Rodrigo Palacio, który niestety trafia w słupek. Swoją czystą pozycję Palacio zawdzięcza zmianie krzyżowej z Ederem, która zmyliła obrońców.

Po bramce na 4:1 zawodnicy Udinese zaczęli częściej stosować wysoki, agresywny pressing. Zmusiło to Juana Pablo Carrizo do otwierania gry długimi podaniami w boczne sektory. Często piłki nie dochodziły do adresata co wynika ze statystyki celności podań tego zawodnika – 65,4%. Jest to drugi najsłabszy wynik. Argentyński bramkarz był lepszy jedynie od Yuto Nagatomo – 53,9%. W 77. Minucie było już 5:1. Po krótkiej grze na małej przestrzeni w lewym sektorze z Kondogbią (1), Marcelo Brozović (2) przerzucił ciężar gry na prawe skrzydło. Tam Antonio Candreva (4) wymienił 3 podania z Ederem (3). Następnie Brazylijczyk wrzucił piłkę w pole karne do kompletnie niepilnowanego Kondogbii, który uderza na bramkę.W tej sytuacji Andrija Balic (5) kompletnie odpuścił krycie zawodnika.  Piłka po kontakcie z Angellą (6) wpada do siatki. Z charakterystycznych punktów można tu wymienić przerzut Brozovica oraz dośrodkowanie w pole karne.

Defensywa

Od początku spotkania piłkarze Interu starali się grać wysokim pressingiem zmuszając rywali do zagrywania długich podań w głąb pola. Zauważyć można było ustawienie 4-4-2. W pierwszej linii był Brozovic (1) z Ederem. W grze defensywnej to głównie Chorwat był tym najwyżej wysuniętym do przodu graczem. W przypadku zagrania piłek na skrzydła, do w/w dwójki dochodzili odpowiedzialni za dany sektor boczny skrzydłowi.

Dwójka Gagliardini – Kondogbia grała blisko siebie i często atakowała sektor z piłką, powodując przewagę liczebną w obronie. W następstwie tego podwajanie, bądź potrajanie przerywało akcję rywala. Mimo dobrej organizacji gry defensywnej, w pierwszej połowie nie obyło się bez niedociągnięć. Strata piłki w 14. minucie zaowocowała szybkim i groźnym atakiem rywala. Zbyt wolny powrót spowodował, że Hallfredsson (1) ma otwarte oba skrzydła do prostopadłego podania. Przeciwdziała temu jedynie Medel z Andreollim (2,3). Z prawej strony nie ma nikogo, z lewej Santon (4) jest spóźniony. Przeciwdziałanie takim sytuacjom mogło być powodem promowania gry szybkiego Yuto Nagatomo w pierwszym składzie.

Agresywny pressing po stracie przyczynił się do gola na 3:0. Perisic i Kondogbia podwajają rywala na skraju pola karnego. Ten podaje wprost pod nogi Chorwata, który zagrywa pole karne do Brozovica. Piłkarz Interu strzela lewa nogą w kierunku dalszego słupka i podwyższa prowadzenie.

W drugiej połowie piłkarze Udinese mieli więcej miejsca na w strefie obrony Interu. Więcej przegranych mini gier w poszczególnych sektorach oraz wolniejszy doskok do rywala  umożliwiło gościom częstsze zagrażanie bramce Carrizo. W 76. Minucie przyniosło to efekt w postaci gola. Piłka zagrywana w środek pola karnego wybita jest na 18. metr przez Nagatomo (1). Do drugiej piłki startuje niepilnowany Andrija Balic (2) i strzela bramkę, nie dając szans bramkarzowi. W polu karnym jest przewaga trzech zawodników, ale niestety zupełnie odpuszczone jest przedpole, gdzie swobodnie poruszało się dwóch graczy Udinese.

Stałe Fragmenty Gry

Ofensywa

Minuta 2:43 – Piłka odchodząca od bramki autorstwa Candrevy. Brozovic (1) absorbuje uwagę dwóch obrońców. Czterech graczy wbiega z 11. metra, a Perisic z Ederem stoją na 5. metrze. Marco Andreolli (4) czeka, aż pierwszy ruszy D’Ambrosio (5) i wbiega za jego plecami. Zawodnik odpowiedzialny za Andreollego nie kontroluje biegu rywala i przegrywa pojedynek główkowy. Niestety Włoch uderza niecelnie.

Minuta 85:19 – Rzut rożny z prawej strony boiska autorstwa Antonio Candrevy. Eder zostaje przed polem karnym, zabezpieczając przejęcie drugiej piłki. Palacio ustawiony jest najwyżej, natomiast pozostała 5. zawodników nabiega z 11. metra. Schemat podobny jak poprzednio. Z trójki stojącej przy dalszym słupku pierwszy wbiega D’Ambrosio (1). Biegnie na długi słupek zwracając uwagę gracza odpowiedzialnego za Andreollego (2). Dzięki temu Kondogbia (3) i Andreolli wbiegają na piłkę mając tylko jednego rywala. Jednak strzał Francuza bez trudu łapie bramkarz gości.

Defensywa

Minuta 10:59 – Piłka dochodząca do bramki Carrizo z rzutu rożnego. Zawodnicy kryją indywidualnie w polu karnym. Ivan Perisic (1) pilnuje krótkiego słupka, Gary Medel (2) stoi na skraju pola bramkowego, aby przechwycić niskie dośrodkowanie, Brozovic (3) asekuruje możliwość krótkiego rozegrania, a Eder (4) czyha na zebranie piłki wybitej z pola karnego. D’Ambrosio (7) zostaje wyciągnięty z 5. metra przez rywala. W pusty sektor wbiega dwóch graczy Udinese, którzy wykorzystali zamieszanie między 11, a 16 metrem. Przez to zgubili krycie Santona i Gagliardiniego (5,6) i Angella był bliski wyrównania.

Minuta 91:41 – 4 graczy Udinese w polu karnym, krycie indywidualne. Brozovic (1) stoi przed polem karnym, aby zebrać druga piłkę. D’Ambrosio (2) pilnuje, żeby Felipe nie dostał piłki na krótkim słupku. Niestety przegrywa z nim walkę o piłkę. Ta zostaje przedłużona na dalszy słupek i Zapata wślizgiem strzela ostatnią bramkę w tym meczu. Marco Andreolli (3) stojąc tyłem do rywala zaprzepaścił szansę na udaną interwencje, a Trent Sainsbury (4) nie był w stanie temu przeciwdziałać.

Podsumowanie

Inter Mediolan od początku wszedł dobrze w mecz. Spokojnie rozgrywane ataki szybko przyniosły efekt. Akcje wyglądały bardzo podobnie. Zawodnik środka pola, najczęściej Marcelo Brozovic rozdzielał grę na skrzydła, które szukały w polu karnym ruchliwego Edera. Chorwat bardzo dobrze wywiązał się z roli środkowego ofensywnego pomocnika. Szybkie podania na skrzydła uniemożliwiły odpowiednią organizację obrony rywala. Dobry mecz rozegrali także Ivan Perisic oraz Eder. Pierwszy raz po raz nękał rywali dryblingiem i podaniami w pole karne, drugi strzelił dwa gole. W końcowej fazie spotkania piłkarze Udinese zmusili gospodarzy do wydłużania podań, lecz nie zmienia to faktu, że Inter miał ten mecz pod kontrolą.

Drużyna była dobrze zorganizowana w obronie, szczególnie w pierwszej połowie. Znakomicie z zadań defensywnych wywiązał się duet Gagliardini – Kondogbia, który rozbijał wiele ataków rywala. Wysoki pressing zaowocował wieloma ciekawymi kontratakami. W drugiej część gry pojawiło się trochę błędów, które Inter przypłacił utratą bramek. Brakowało asekuracji, szybkiego doskoku do rywala, a formacja wolniej się odbudowywała. W zależności od przebiegu mecz Inter bronił się w ustawieniach 4-4-2 lub 3-5-2.

Inter miał w tym spotkaniu 6 rzutów rożnych, które zostały rozegrane na 3 sposoby. Najmniej efektywnym było zagranie piłki na krótko (2 rzuty rożne). Pozostałe 4 kornery wykonane zostały w bardzo podobny sposób. Różnica polegała na tym, że pierwsze dwa przypadki to 2. graczy na piątce i czterech nabiegających, a następne dwa to jeden gracz na piątym metrze i 5. wbiegających z 11. metra. Żaden ze stałych fragmentów nie przyniósł w bezpośredniej konsekwencji bramki. Organizacja SFG w obronie pozostawiła wiele do życzenia. Inter mógł stracić co najmniej dwa gole po rzutach rożnych. Rzuty wolne, mimo dużej ich liczby, stanowiły mniejsze zagrożenie. 

Autor: Łukasz Nowak

Źródło: intermediolan.com