Gabriele Oriali grał na pozycji defensywnego pomocnika. Czasem wykorzystywany był w roli obrońcy. Urodził się w Como i od samego początku swojej przygody z piłką grał w Interze. Zadebiutował w sezonie 1970-1971 w którym to Nerazzurri sięgnęli po Mistrzostwo Włoch. Był integralną częścią drużyny Interu z lat 70.
Nie posiadał oszałamiającej techniki, lecz jego zaletą była niezwykła umiejętność odbioru piłki oraz dobrego krycia. Znakomicie wywiązywał się z powierzonych mu zadań, swoimi podaniami uruchamiał akcje ofensywne Interu. W zespole z Mediolanu rozegrał w sumie 392 mecze i zdobył 43 bramki. Pod koniec kariery grał jeszcze we Fiorentinie.
Po zakońćzeniu kariery pozostał w fubolu, pracował jako dyrektor sportowy Bologny i Parmy a następnie powrócił do Interu jako dyrektor techniczny.
Oriali cytowany jest w piosence Luciano Ligabue "Una vita da Mediano" (życie jako cofnięty pomocnik), która jest jedną z jego ulubionych piosenek. Ligabue jest znany z bycia wiernym kibicem Interu.
Włochy