Wszystkie grzechy Stramaccioniego

Wtorkowe wydanie Corriere della Sera opublikowało równie ciekawy co kontrowersyjny artykuł, w którym punktuje wszystkie błędy popełnione przez Andreę Stramaccioniego, które w konsekwencji doprowadziły do dymisji Włocha. Autorem tekstu jest Fabio Monti - dziennikarz uznawany w środowisku za osobę doskonale orientującą się w sprawach dotyczących Interu. Zapraszamy do lektury:

- Zwolnienia trenerów nigdy nie są dziełem przypadku. Andrea Stramaccioni nie może zaprzeczyć, że nie sposób budować zespoł Interu wokół szkoleniowca, który przegrał 16 z 38 meczów ligowych, zajął w tabeli 9 miejsce (najgorsze w erze Morattiego) i skończył sezon poza europejskimi pucharami (co nie zdarzyło się od sezonu 1998/99). Do tego drużyna straciła 57 goli i odpadła w 1/8 finału Ligi Europy.

- Stramaccioni czuje się zdradzony przez wszystkich: prezydenta, dyrektorów, lekarzy, zawodników. To, że dochodziło do konfliktów i nieporozumień, pisano wiele razy. Ale to, że on czuje się jagnięciem w stadzie wilków jest co najmniej nie na miejscu. W temacie zwolnień ludzi Stramaccioni sam był przecież aktywny. To na jego życzenie zwolniony został Andrea Butti (kierownik drużyny pracujący od czasów Manciniego, szanowany przez Mourinho, a także przez FIFA i UEFA). Pazzini również chętnie pozostałby w Interze, ale został zmuszony do zmiany klubu, ponieważ trener zatrudniony od dwóch godzin już zapowiedział, że chce stawiać tylko na Milito i będzie korzystał z innego typu napastników. Łatwo było sobie przecież wyobrazić, że Il Principe, pomijając poważną kontuzję, i tak nie byłby w stanie rozegrać całego sezonu. Poza tym skoro ktoś chce u siebie Cassano, to nie może być zaskoczony, że współpraca z nim skończy się kłótnią i rękoczynami.

- Sprawa Sneijdera. Po zwycięstwie z Juventusem w Turynie Stramaccioni uznał, że dalsza obecność Holendra w Interze może być zbyt uciążliwa i zgodził się na jego sprzedaż, ze względu na postawę Wesleya i brak zaangażowania w treningi. Resztę zrobił Branca, który wystąpił w telewizji Sky i oświadczył, że Sneijder jest na sprzedaż, przez co sprawił, że Moratti stracił kilka ładnych milionów na cenie, za jaką Holender odszedł. Ale to są przecież ludzie Interu.

- Trener, który tak pewnie czuł się na ławce Interu, powinien wyjaśnić, czy to, że dwa razy przegrał ze Sieną, w tym raz mając do dyspozycji pełny skład, było winą dyrektorów, lekarzy, czy też Morattiego? Czy klęska we Florencji, mimo że też miał do dyspozycji wielu piłkarzy, też była ich winą? Czy wystawianie Samuela jako napastnika jest normalne? Czy ciągłe zmienianie sytemu gry było uzasadnionie? Czy czekanie przez całą połowę meczu derbowego na wprowadzenie korekt taktycznych było rozsądne? Czy to aby na pewno był dobry pomysł, żeby naciskać na zakup Schelotto? To nie wszystko: czy uważa, że we właściwy sposób trenował ten zespół? Czy wszystkie kontuzje nie były przypadkiem wynikiem zupełnie pustych sesji treningowych, o których donoszą osoby, które były w Appiano i widziały jego metody treningowe? Zawodnicy nie byli w stanie biegać tyle, co rywale i w konsekwencji odnosili kontuzje mięśniowe.

- Fakt, że źle trenował zespół, a zrzucał za to winę na innych, oznacza, że nie ma osobowości. To on był trenerem i to on powinien wziąć na siebie odpowiedzialność za wszystko, zwłaszcza kiedy sytuacja zaczynała się komplikować. W każdym razie Stramaccioni powinien wiedzieć, że kiedy dochodzi do sytuacji bez wyjścia, istnieje jeszcze coś takiego, jak podanie się do dymisji. Ale przecież pieniędze Morattiego są zbyt wygodne dla nieokiełznanych trenerów. I niezrozumiałych.

Źródło: fcinternews.it