Zieliński liczy na grę z Interem

Dziś mecz Interu z Udinese w Pucharze Włoch. Oto co przed spotkaniem mówi pomocnik rywali i reprezentacji Polski - Piotr Zieliński w wywiadzie dla gazety Fakt (link do artykułu).

Zieliński liczy, że w meczu z Interem w końcu wybiegnie na murawę.

- Naj­ła­twiej by­ło­by po­wie­dzieć, że nic no­we­go i nadal cier­pli­wie cze­kam. Ale praw­da jest taka, że tej cier­pli­wo­ści za­czy­na mi bra­ko­wać. Ja je­stem w takim wieku, że nie mogę sobie po­zwo­lić na mar­no­wa­nie czasu, ja muszę grać.

Jaki jest plan?
– W czwar­tek gramy w Pu­cha­rze Włoch z In­te­rem Me­dio­lan. Jeśli się nie po­ja­wię w tym spo­tka­niu na bo­isku, to chyba się za­ła­mię. No, ale pew­nie jakoś to prze­ży­ję i po­cze­kam do po­nie­dział­ko­we­go meczu z Samp­do­rią. Ale jeśli wtedy też nie za­gram, to po­pro­szę o pomoc mo­je­go agen­ta.

Co to zna­czy?
– Spró­bu­ję prze­ko­nać sze­fów klu­bów, by dali mi zgodę na wy­po­ży­cze­nie. Je­stem zwią­za­ny jesz­cze trzy­let­nim kon­trak­tem, więc pew­nie tylko taka moż­li­wość wcho­dzi w ra­chu­bę. Nie wiem, dokąd mógł­bym iść, ale nie biorę pod uwagę gry w pol­skiej lidze. Chcę się roz­wi­jać.

Widzę, że jest pan bar­dzo zde­ter­mi­no­wa­ny.
– Pew­nie, nawet bar­dziej niż na pierw­szy rzut oka może się wy­da­wać. Szcze­rze mó­wiąc, za­cho­wu­ję spo­kój tylko dla­te­go, że za­kła­dam, że z tym In­te­rem jed­nak za­gram.

Tre­ner Fran­ce­sco Gu­ido­lin obie­cał panu grę?
– Ni­cze­go nie obie­cy­wał, ale tak sobie myślę, że w meczu pu­cha­ro­wym bę­dzie chciał spró­bo­wać cze­goś no­we­go, zwłasz­cza po li­go­wej po­raż­ce.

I na tym opie­ra pan swój opty­mizm?
– Przede wszyst­kim na tym, że ja na­praw­dę do­brze wy­glą­dam na tre­nin­gach, strze­lam gole w gier­kach we­wnętrz­nych. Jakiś czas temu za­ufa­ne osoby py­ta­ły tre­ne­ra, dla­cze­go tak rzad­ko daje mi szan­sę, i on wtedy tłu­ma­czył, że nie je­stem w ta­kiej for­mie, jak w run­dzie wio­sen­nej po­przed­nie­go se­zo­nu, kiedy wpro­wa­dził mnie do skła­du, że widzi wła­śnie na tre­nin­gach, że nie robię ta­kich rze­czy, jak wtedy. Ale to było kie­dyś, a teraz się zmie­ni­ło. Znowu czuję, że jest forma. Mam na­dzie­ję, że tre­ner to za­uwa­żył.

Źródło: fakt.pl