Kompromitacja w Pradze

Koncert żenady w wykonaniu Interu w Lidze Europy, odsłona druga. Pogrążona jak się mogło zdawać przed meczem w kryzysie Sparta Praga, pokonała u siebie beznadziejnie grający Inter 3-1. Nerazzurri po dwóch meczach grupowych zajmują ostatnie miejsce w tabeli i jako jedyni nie mają choćby punktu.

Zobacz raport meczowy i oceń piłkarzy

To jakim składem Inter jechał do stolicy Czech to jedno, ale zaangażowanie i determinacja zawodników biegających po murawie to drugie. Inter nie ma prawa grać w ten sposób, w jaki zaprezentował w tym meczu. Nerazzurri wyglądali dziś bardzo słabo, czego efekty było widać już od pierwszych minut starcia z Pragą. Rywale od tygodni szukający zwycięstwa, dopiero co ulegli w prestiżowym meczu derbowym, wyrzucili dotychczasowego trenera, aż trafił im się rywal, na którym mogli przełamać złą passę.

Obrona? Jaka obrona? Andrea Ranocchia w składzie, choć momentami jest nam go szkoda, zwiastował moc atrakcji, ale niekoniecznie przyjemnych dla oka kibica Interu. Włoch kolejny raz był elektryczny, co też udzielało się jego kompanowi - Jeisonowi Murillo. Jeżeli dodamy do tego duetu Felipe Melo, który wyczyniał na boisku takie oto "cuda" (video poniżej), zdając się być myślami w każdym dowolnym miejscu w Europie, ale na pewno nie na murawie stadionu Generalli, to można być pewnym, że Samira Handanovića czeka dużo pracy...

Gospodarze wyszli na prowadzenie już w 7 minucie, po błędzie Ranocchii. Włoch nieudolnie zagrał, piłka przejęta, nieskuteczna interwencja winowajcy a następnie równie nieskuteczny wślizg Felipe Melo i mamy 1-0. Wciąż jednak wynik do odrobienia. Piłkarze de Boera nadal jednak byli w stratosferze, bowiem reakcji na bramkę nie było żadnej. Inter nie potrafił zagrozić bramce rywali, a kilkanaście minut później było już 2-0, gdy ponownie niepilnowany Kadlec wykorzystał gapiostwo obrony i po rozegraniu wolnego, gospodarze podwyższyli wynik.

W drugiej połowie obraz gry nie uległ zmianie. Inter nadal grał beznadziejnie, próbując tuszować to podjedynczymi szarżami indywidualnymi. Ożywienie w szeregach wniósł Icardi, który chwilę po tym jak się pojawił na boisku, brał udział przy bramce na 2-1, której autorem był Palacio. Argentyńczyk wykorzystał podanie Edera i zrobił co do niego należało, co było jednym z nielicznych momentów kiedy można było wymienić jego nazwisko.

Kiedy wydawało się, że to dobra okazja by jednak powalczyć, by spiąć szeregi, pójść za ciosem, odpowiedzieć jeszcze jednym golem...znów Ranocchia w roli głównej. Wysoki defensor złapał głupio drugą żółtą kartkę i opuścił murawę. W zasadzie to, że schodzi nie było najgorszą wiadomością, ale fakt że nikt na boisku za niego się nie zjawił, oznaczał że Nerazzurrim może być bardzo ciężko o choćby remis. Kilka sekund później ewentualne nadzieje zostały rozwiane. Gola na 3-1 strzelił Holek i mówiąc żargonem młodzieżowym: było już pozamiatane. Inter to klub, który stać na dokonywanie cudów, ale dziś nikt się na to nie łudził. Poziom waleczności w zespole był zdecydowanie poniżej normy uprawniającej do ewentualnych nadziei.

Inter wraca do Mediolanu pobity i w kiepskich nastrojach. Co się dzieje? Na te pytania będzie musiał odpowiedzieć Frank de Boer. W najbliższy weekend kolejny sprawdzian: czy będzie to Dr Jekyll czy nadal mr Hyde?

Zobacz raport meczowy i oceń piłkarzy

Źródło: inf.własna