Interiści wobec epidemii

W dobie wielkiego zagrożenia futbol zszedł na dalszy plan, ustępując pola wspólnemu wysiłkowi na rzecz bezpieczeństwa i zdrowia publicznego. Pomimo, wydawać by się mogło, jasno ustalonych priorytetów społecznych, szereg działań podejmowanych przez władze europejskich państw i organizacji, ma charakter wtórny i nie uprzedza faktów, a próbuje je desperacko dogonić. To opóźnienie zbiera swoje żniwo i pokazuje niestety, że futbol, to przede wszystkim biznes.

Wirus nie omija nikogo. Daniele Rugani, Mikel Arteta czy Bartosz Bereszyński to tylko nieliczni ludzie sportu, u których potwierdzono zainfekowanie koronawirusem. Dotknięci zarazą są m.in piłkarze Sampdorii czy Fiorentiny. W izolacji pozostają gracze Interu, Realu Madryt, Juventusu, a statystyka nie pozostawia złudzeń, że niebawem każdy z nas osobiście będzie miał wśród znajomych osobę zarażoną. W tle liczenia przybywających przypadków, przewijają się informacje związane z kalendarzem i planami finalizacji rozpoczętych rozgrywek. Każdy zdroworozsądkowy obserwator, ma jednak świadomość, że kwestie te są daleko drugorzędne.

Steven Zhang krytykując brutalnie i stanowczo stanowisko Lege Seria A wyznaczył jasne stanowisko Interu Mediolan, jako podmiotu i organizacji, nie stroniącej od odpowiedzialności publicznej. Wypowiedź szefa Interu jednoznacznie potępiała działania, których celem było szukanie półśrodków do tego, by sezon jednak dokończyć. Pajacowaniem określił nakłanianie do elastyczności w sprawach fundamentalnych. Ta początkowo przerysowana przez media bezkompromisowość, w połączeniu z idącą za nią konkretną charytatywną pomocą finansową i sprzętową, ufundowaną przez włodarzy Interu, dziś dowodzi, że klub zarządzany jest w oparciu o sztywny kręgosłup moralnych wartości. Kontrastuje to z otoczeniem i realiami, sygnowanymi niemoralnymi propozycjami UEFY, nakłaniającymi Inter i Romę do wycofania się z europejskich pucharów. Uśmiercanie ryzykownych tkanek, w celu dalszego zarabiania pieniędzy, słusznie przez kluby zostało odrzucone. UEFA zamiast solidarności zaproponowała wykluczenie. Wirus okazał się pojęciem szerszym niż sądziła medycyna, bo zdemaskował jeszcze kilka ognisk zapalnych środowiska około piłkarskiego.

Samo natomiast ścisłe środowisko piłkarskie mówi jednym głosem. Gwiazdy sportu nakłaniają do zachowań odpowiedzialnych i podkreślają, że wynik rozgrywek jest jedynie tłem ludzkich dramatów. Kolejne ligi europejskie dochodziły do tego wniosku w różnym tempie, ale ostateczna konkluzja pozostaje na szczęście taka sama. Pamiętać należy, że w obliczu rodzinnych tragedii wszelkie inne sprawy schodzą na dalszy plan. Piłka nożna się obroni. Przetrwała już wiele. Rdzeniem tego, co nas kibiców i zawodników łączy jest rywalizacja oparta o wiarę w te same zasady. I na pewno, na ich czele nie znajdują się pieniądze.

Życząc całej naszej społeczności dużo zdrowia i cierpliwości w tych trudnych czasach nasza redakcja wpisuje się z pełną determinacją w afirmację zdrowia i życia jako wartości nadrzędnych i nie podlegających ubezwłasnowolnieniu biznesowym zależnościom. 

Źródło: inf.własna