Mamy to! Inter wyraźnie lepszy od Juventusu

Samobój Gattiego w 37. minucie pierwszej połowy decyduje o derbach Włoch. Nerazzurri dominują w meczu, Szczęsny ratuje rywali przed kolejnymi bramkami. Na straży miasta, spotkanie z nim to jak przyjęcie światła, którego blask oślepia, jest jak noc. San Siro w ten sposób otwiera derby Włoch, z pokazem, który rozgrzewa serce i wypełnia oczy. Jest więcej niż 40 tysięcy nerazzurri szalików, które koloryzują trybuny na stadionie pełnym, z wyprzedanymi biletami na ponad 75 tysięcy widzów. Oczekiwanie jest długie, ale pełne spektaklu: zaproszenie do piękna, między pokazem świateł a głosami, które się rozgrzewają, wspierając części choreografii, która jak zawsze zapiera dech w piersiach.

Zbyt wiele Interu, zbyt piękne. San Siro śpiewa, nikt nie opuszcza stadionu. Meazza jest pełne, ale nie jest zmęczone. Krzyczy, na całe gardło. Obejmuje chłopców, którzy biegną pod kibiców, świętuje. Śpiewy, piosenki, skoki. Zwycięski Inter.

1-0, wystarczył samobój w 37. minucie pierwszej połowy, podczas jednej z wielu, wielu wzorcowych akcji drużyny Inzaghiego. Pokaz nagrodzony wejściem Thurama i zamknięciem przez Gattiego, który klatką piersiową pokonuje własnego bramkarza. 1-0, ale bilans okazji jest nierówny, podobnie jak ilość gry. Jest słupek Calhanoglu, dwa autentyczne cuda Szczęsnego (na Barelli i Arnautoviciu), nieskończona seria westchnień za niecelnymi golami. I, z drugiej strony, Sommer bez pracy. Który drży tylko w kilku momentach w drugiej połowie, z dwoma diagonalami piłkami Kosticia.

Inter nie zna innej drogi niż gra, piękna, naturalna, wertykalna, aby wyrazić całe swoje piękno, zaatakować bardzo krótką i super zorganizowany Juventus na własnej połowie. Nie trudno odgadnąć plan gry: Inter atakuje, Juventus broni. Fakt jest taki, że drużyna Inzaghiego gra dobrze, bardzo dobrze. Od jednej strony boiska do drugiej, Nerazzurri angażują wszystkich graczy w piękną, czystą manewrę. Pavard jest dodatkowym człowiekiem, obecnym we wszystkich akcjach. Dimarco ucieka na lewo, Calhanoglu rozpoczyna jeden z najlepszych meczów swojej kariery. Mkhitaryan jest gwarancją dobrej gry jak zawsze.

Kiedy Calhanoglu otwiera pole do Dimarco z niewiarygodnym podaniem, znajdując przestrzeń i korytarz , San Siro wstrzymuje oddech: Thuram, wtedy, jest wyprzedzany w kluczowym momencie. Są to błyski wspaniałego futbolu, który jednak musi zostać przekształcony w gole. Wiedzą to chłopcy, więc przyspieszają. Wiedząc, że Juventus zaatakuje, w kontrataku, rozpoczynając z Rabiotem i Kosticiem, pchając w stronę Vlahovicia.

W 37. minucie następuje gol meczu: Barella krzyżuje z prawej strony, Pavard próbuje przewrotki historii, ledwo dotyka piłkę, która kończy przy Thuramie. Doskonałe wejście na główkę, Gatti klatką piersiową próbuje interwencji: samobój. San Siro drży, Inter prowadzi. Ale to tylko początek meczu, który ma być bardzo długi.

Juventus musi odrobić straty, więc się podnosi. Ale kiedy Inter manewruje, drużyna bianconera nie może zrobić nic innego, jak cofać się, zamykać szeregi, zamykać się. Calhanoglu jest fenomenalny, a jego strzał prawą nogą w 12. minucie drugiej połowy obija słupek. Jak drży, Szczęsny, świetnie zamykając Barelli w 69. minucie. Jak walczy, zamiast tego, Inter. Na każdej piłce, z niesamowitą determinacją i jasnością. Wygrane pojedynki przez Pavarda i Bastoniego, ryk San Siro, rajdy Mkhitaryana: wszyscy na stadionie patrzą na siebie, zastanawiając się, dlaczego wynik to tylko 1-0.

Stop, to wszystko. Reszta to pokaz spektakularnego futbolu, niesamowitej mentalności, walki połączonej z mistrzowską techniką. Inter do szaleństwa, który wydłuża dystans na +4 nad Juventusem, mając mecz mniej. Pięknie i piękny jest Inter.

User
Un autogol di Gatti al 37' del primo tempo decide il derby d'Italia. Nerazzurri padroni del match, Szczesny

Troppa Inter, troppo bello. San Siro canta, nessuno lascia lo stadio. La partita è finita da minuti, tanti. Eppure il Meazza è pieno, non è stanco. Urla, a squarciagola. Abbraccia i ragazzi che corrono sotto la curva, esulta per le capriole. Cori, canzoni, saltelli. Ha vinto l'Inter.

1-0, basta un autogol. Al 37' del primo tempo, su una delle tantissime, tantissime azioni da manuale della squadra di Inzaghi. Uno show premiato con l'inserimento di Thuram e la chiusura di Gatti, che di petto batte il proprio portiere. 1-0, ma il conto delle occasioni è impari, la mole di gioco pure. Ci sono un palo di Calhanoglu, due autentici miracoli di Szczesny (su Barella e Arnautovic), una serie infinita di sospiri per gol sfiorati. E, dall'altra parte, un Sommer inoperoso. Che trema solo in un paio di frangenti, nella ripresa, con due diagonali di Kostic velenosi.

Stop, tutto qui. Il resto è una dimostrazione di calcio spettacolo, di mentalità incredibile, di grinta abbinata a una tecnica magistrale. Un'Inter da impazzire, che allunga a +4 sulla Juventus pur avendo una partita in meno. Che bello. Che bella, l'Inter.

A guardia della città, incrociarla è come accogliere una luce il cui bagliore accecante è quello della notte. San Siro apre così il derby d'Italia, con uno spettacolo che scalda il cuore e riempie gli occhi. Ci sono più di 40mila sciarpe nerazzurre a colorare gli spalti in uno stadio colmo, con il sold out da oltre 75mila spettatori. L'attesa è lunga, ma ricca di spettacolo: un invito alla bellezza, tra show di luci e voci che si scaldano, sorreggendo pezzi di una coreografia che come sempre mozza il fiato.

L'Inter non conosce altra strada che il gioco, bello, naturale, verticale, per esprimere tutta la propria bellezza, per aggredire una Juventus cortissima e super raccolta nella propria metà campo. Non è difficile scovare il piano partita: Inter lancia in resta, la Juve tutta dietro. Il fatto è che la squadra di Inzaghi gioca bene, benissimo. Da una parte all'altra del campo, i nerazzurri coinvolgono tutti gli uomini in una manovra avvolgente, bella, limpida. Pavard è l'uomo in più, presente in tutte le azioni. Dimarco scappa a sinistra, Calhanoglu inizia a disegnare uno dei suoi match più belli di tutta la carriera. Mkhitaryan è la solita garanzia.

Quando Calhanoglu spalanca il campo a Dimarco con un lancio immaginifico, trovando uno spazio e un corridoio impensabili, San Siro tiene il fiato: Thuram, poi, viene anticipato sul più bello. Sono lampi di un calcio magnifico, che però deve tradursi in gol. Lo sanno, i ragazzi, e allora accelerano. Pur sapendo che la Juve attaccherà, in contropiede, ripartendo con Rabiot e Kostic, spingendo dalle parti di Vlahovic.

Al 37' ecco il gol del match: Barella crossa dalla destra, Pavard prova la rovesciata della storia, sfiora il pallone che finisce dalle parti di Thuram. Inserimento perfetto per il colpo di testa, Gatti di petto prova l'anticipo: autogol. San Siro trema, l'Inter è in vantaggio. Ma è solo l'inizio di una partita destinata a essere lunghissima.

La Juve deve rimontare, dunque si alza. Ma quando l'Inter manovra, la squadra bianconera non può far altro che rinculare, serrare le fila, chiudersi. Calhanoglu è fenomenale, e il suo destro al 12' della ripresa scheggia il palo. Come trema, Szczesny, bravissimo al 69' a chiudere lo specchio a Barella. Come lotta, invece, l'Inter. Su ogni pallone, con una determinazione e una lucidità incredibili. I contrasti vinti da Pavard e Bastoni, il ruggito di San Siro, le scorribande di Mkhitaryan: tutti si guardano, allo stadio, chiedendosi perché il risultato è solo sull'1-0.

INTER 1-0 JUVENTUS

strzelcy: 37' autogol Gatti (J)

INTER (3-5-2): 1 Sommer; 28 Pavard, 15 Acerbi, 95 Bastoni (6 De Vrij 89'); 36 Darmian (2 Dumfries 73'), 23 Barella (14 Klaassen 89'), 20 Calhanoglu, 22 Mkhitaryan, 32 Dimarco (30 Carlos Augusto 73'); 9 Thuram (8 Arnautovic 77'), 10 Lautaro.

Pozostali na ławce: 12 Di Gennaro, 77 Audero, 5 Sensi, 16 Frattesi, 17 Buchanan, 21 Asllani, 31 Bisseck, 70 Sanchez.

Trener: Simone Inzaghi.

JUVENTUS (3-5-2): 1 Szczesny; 4 Gatti (12 Alex Sandro 88'), 3 Bremer, 6 Danilo; 27 Cambiaso (20 Miretti 88'), 16 McKennie (26 Alcaraz 90'), 5 Locatelli, 25 Rabiot, 11 Kostic (22 Weah 66'); 9 Vlahovic, 15 Yildiz (7 Chiesa 66').

Pozostali na ławce: 23 Pinsoglio, 36 Perin, 17 Iling-Junior, 24 Rugani, 33 Djalo, 41 Nicolussi Caviglia, 47 Nonge.

Trener: Massimiliano Allegri.

Kartki: Vlahovic (J), Danilo (J), Mkhitaryan (I), Thuram (I), Bremer (J), trener S. Inzaghi (I)

Doliczony czas: 1' - 5'.

Sędzia: Maresca. Asystenci: Carbone, Giallatini. Czwarty sędzia: Doveri. VAR: Irrati. Asystenc VAR: Di Paolo.

Zawieszeni:

Inter: -

Juventus: Milik (1) 

Zagrożeni:

Inter: Bastoni, Inzaghi S. (trener)

Juventus: Danilo

 

Źródło: inter.it