Prezydent Marotta i jego poprzednicy

Giuseppe Marotta został 22. prezesem w historii Interu. Z okazji zgromadzenia akcjonariuszy, pierwszego od przejęcia klubu przez Oaktree Capital Management po odejściu Stevena Zhanga.

Kim jest Giuseppe Marotta?

Nowa przygoda dla Marotty, który od 13 grudnia 2018 roku pełnił funkcję dyrektora generalnego w Interze po pełnieniu tej samej roli w Juventusie (2010-2018) i Sampdorii (2002-2010). Wcześniej pracował również dla klubów Venezia, Ravenna, Como, Monza i Varese.

Giuseppe Marotta urodził się 25 marca 1957 roku w Varese, we Włoszech. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się od pracy w klubie piłkarskim Varese, co stanowiło początek jego długiej i owocnej kariery w zarządzaniu sportowym.

Marotta zdobył wykształcenie w dziedzinie zarządzania sportowego, co pozwoliło mu na efektywne prowadzenie klubów piłkarskich na najwyższym poziomie.

Marotta jest żonaty i ma dzieci, ale szczegóły dotyczące jego rodziny są rzadko udostępniane publicznie. Stara się utrzymywać swoje życie rodzinne z dala od światła reflektorów.

Dlaczego Marotta to dobry wybór dla Interu?

Marotta to architekt sukcesu obecnego Interu

Trudno nie odnieść wrażenia, że Giuseppe Marotta jest jednym z głównych architektów sukcesów obecnego Interu. Po jego przyjściu w klubie zapanowała stabilizacja, czego przykładem jest chociażby skończenie z ciągłym rotowaniem trenerami i rewolucjami. Podczas jego pobytu w Interze trenerami, z którymi wiązał się Inter byli Antonio Conte oraz Simone Inzaghi, obaj przynieśli do klubowej gabloty trofea, obaj wydawali się dobrymi wyborami na lata. W przypadku Conte przygoda zakończyła się wcześniej niż oczekiwano, ale z drugiej strony znając temperament szkoleniowca, rozstanie po dwóch latach nie powinno mocno dziwić. Autorytet, kontakty oraz wielkie doświadczenie w sferze transferowej, pomogło Interowi zdobyć wielu wartościowych piłkarzy w sytuacji, kiedy klub nie mógł dysponować znacznym budżetem, często pozyskując znakomitych zawodników na zasadzie wolnego transferu. Najnowszy przykład? Calhanoglu, Thuram, a wkrótce także Zieliński czy Taremi.

Kontynuacja czyli nie zepsuć tego co działa dobrze

Desygnacja Marotty na to stanowisko to symbol zmian we włoskim futbolu. Marotta obejmuje posadę jako jedyny obok Giacinto Facchettiego człowiek, który nie jest jednocześnie właścicielem czy współwłaścicielem klubu. Właściciel Interu, czyli obecnie firma Oaktree, desygnowała Marottę jako doświadczonego fachowca, który obecny Inter zna doskonale i jego wizja funkcjonowania klubu wpisuje się w wizję polityki funkcjonowania klubu według nowych władz. Ta wizja to zrównoważony rozwój oparty na odpowiedzialności finansowej, budowaniu drużyny na młodych zawodnikach, rozważnej polityce transferowej.

Wybór Marotty to postawienie na kontynuację czyli nie zmienianie tego co wydaje się funkcjonować bardzo dobrze. Inter wydaje się być zarządzany dobrze, co widać na boisku i poza nim. Wartość klubu systematycznie rośnie. To dobry sygnał także dla wszystkich innych osób w klubie, ponieważ doskonale wiedzą czego mogą spodziewać się po nowym prezydencie. Co również jest być może istotne, nowy Prezydent będzie dostępny na miejscu i obecny.

Oaktree wydaje się działać rozważnie i ostrożnie. Obiektywnie mówiąc nie można sobie wyobrazić lepszego kandydata na to stanowisko, ale można sobie wyobrazić, że właściciel może nie mieć na tyle pokory, by zostawić to komuś, kto zna dobrze środowisko w którym będzie funkcjonował, a chcieć posadzić na to miejsce kogoś od siebie, kto niekoniecznie może znać się na piłce, kogoś kto nie ma niezbędnego doświadczenia, a próbującego na siłę wprowadzać swoje pomysły, które być może działają w USA w branży finansowej, a nie będą działać w klubie piłkarskim tej wielkości. Przyznam szczerze, że takiego scenariusza

Większe pole manewru

Steven Zhang mimo praktycznie zerowego doświadczenia w piłce i młodego wieku okazał się świetnym prezydentem. To, że wydawał się być zwłaszcza w ostatnich miesiącach nieobecny można traktować jako wadę, ale być może także jako zaletę. Nie przeszkadzało to jednak dobrze zarządzać Interem, a właściwie doglądać pracy swoich podwładnych, których obdarzył dużym zaufaniem i swobodą działania. Nikt o tym nie mówi, ale w mojej ocenie nie wiemy wszystkiego o jego aktualnej sytuacji, w której to nie wyjechał z Chin do Mediolanu nawet w celu celebracji takiego sukcesu jakim było zdobycie 20. jubileuszowego Scudetto. Domyślam się, że ze względu na problemy z zadłużeniem wobec chińskiego banku, został nałożony na niego zakaz opuszczania kraju, ale to tylko moje przypuszczenia, a nie fakty.

Wybór Marotty oznacza, że jako Prezydent i Dyrektor generalny do spraw sportu, będzie on teraz miał znacznie większe pole manewru. Tak jak dotychczas wiele spraw musiał dyskutować ze Stevenem Zhangiem, tak teraz o wielu z tych spraw będzie mógł decydować samodzielnie. To znacznie ułatwi działanie zwłaszcza na rynku transferowym, gdzie czasami, zwłaszcza na koniec okna transferowego, wszystko dzieje się bardzo szybko i wymaga błyskawicznych decyzji.

Czy są jakieś wątpliwości?

Oczywiście, takie wątpliwości się pojawiają. Marotta zostaje prezydentem Interu, ale co ważne nadal będzie pełnić rolę Dyrektora generalnego do spraw sportu. Na to pytanie najlepiej odpowiedziałby on sam, czy nowa rola, oznaczająca nowe obowiązki, nie zakłóci tego w czym świetnie spisywał się dotychczas. Miejmy nadzieję, że tak nie będzie i sfera którą Marotta zajmował się dotychczas nie pozostanie zaniedbana.

Poprzednicy Giuseppe Marotty

Jak już zostało to wspomniane, Giuseppe Marotta jest 22. a w zasadzie 23. (licząc dwie osobne kadencje Massimo Morattiego) Prezydentem Interu Mediolan. Poniżej zestawienie wszystkich poprzedników, razem z krótką charakterystyką oraz wymienionymi sukcesami.

Źródło: intermediolan.com