CdS: Dimarco jak Roberto Carlos

Jest niezastąpionym filarem Interu, ale teraz, z tym nowym ustawieniem, Federico Dimarco staje się również kluczowym graczem dla reprezentacji. Również przeciwko Belgii boczny obrońca pokazał swoje wspaniałe zdolności techniczne, a "Corriere dello Sport" pozwala sobie na bardzo prestiżowe porównanie: - Strzela spektakularne bramki, jak na Parc des Princes. Rysuje dośrodkowania z precyzją cyrkla, przez co De Cuyper i Casteels upadli na ziemię, a Cambiaso został zaproszony, by wprowadzić piłkę do bramki na 1:0 na Stadio Olimpico. Tworzy groźne zmiany gry, kiedy przy golu Reteguiego potrafił wykluczyć obronę Belgii, zagrywając piłkę zewnętrzną częścią stopy. Interiści (i nie tylko) doskonale to pamiętają. To było to samo długie, płaskie podanie bez unoszenia piłki, jakie wykonał Calhanoglu na jego rzecz podczas ostatniego meczu Inter-Juventus na San Siro, by uruchomić kontratak. To technika i kunszt niezwykłej urody.

Szybkość myślenia i wykonywania. Federico Dimarco jest rozgrywającym na boku. Tworzy grę i okazje. Lewa noga jak zaczarowana i sprint na poziomie sprintera, inaczej nie wyprzedziłby Doku, który nie jest przecież obrońcą, a dlaczego Tedesco poświęcił go na godzinę, pozostaje zagadką. Trener Belgii, powiedzmy sobie szczerze, oddał nam przysługę, ale to nie jest najważniejsze. Boczniak Interu, z lub bez oporu Doku, staje się coraz bardziej decydujący. Tak, można to chyba powiedzieć. To nasz Roberto Carlos. Nie ma tej samej siły i niebezpieczeństwa przy rzutach wolnych, choć dzieli się nimi z Calhanoglu w barwach Interu, ale przypomina Brazylijczyka stylem gry i biegu, a może także przez niski wzrost i krępą sylwetkę.

Na pewno Dimarco to mistrz swojej pozycji i zachowując odpowiednie proporcje, można go porównać do Carlosa. Jeśli rok temu Spalletti powiedział, że Bonaventura może być "naszym Bellinghamem", to nie ryzykujemy oskarżeniem, porównując Dimarco. Sens jest jeden: tworzy grę, ma wpływ na wydarzenia na lewym skrzydle. Jest znacznie więcej niż zwykłym bocznym obrońcą. Robi różnicę w Interze, a jeszcze większą w reprezentacji. Mistrzostwa Europy w Niemczech to historia sprzed trzech miesięcy. Dimarco opuścił mecz ze Szwajcarią z powodu kontuzji, a wcześniej nie błyszczał: umiarkowana reakcja na debiut z Albanią po asyście ręką (z rzutu z autu) do Bajramiego i później przerwa. On i reszta Interistów, którzy wygrali mistrzostwo 22 kwietnia, przybyli na turniej zmęczeni, bez energii. To był nieunikniony spadek po długim sezonie i wczesnym sukcesie. W czerwcu ledwo chodzili, a dziś biegają i czują się dobrze, ale Federico był i pozostaje kluczowym zawodnikiem reprezentacji.

Źródło: fcinter1908