Najlepsza jedenastka Euro 2012

Za nami Euro 2012 i choć na tej imprezie zawodników było jak na lekarstwo, postanowiliśmy zrobić w redakcji mały plebiscyt i wytypowaliśmy jedenastkę marzeń turnieju w Polsce i na Ukrainie. Turniej mógł się podobać, ponieważ w meczach padało sporo bramek, zespoły prezentowały przeważnie otarty futbol. Wielu zawodników wykorzystało swoją szansę i zyskało na wartości swojej marki i popularności, niektórzy zaś kompletnie zawiedli. My skupimy się na zawodnikach, którzy według nas zasłużyli by być w najlepszej jedenastce Euro 2012. Oto oni:

Taktyka: 4-3-3

                         Casillas
Selassie - Bonucci - Hummels - Coentrão
           De Rossi - Pirlo - Alonso
         Ronaldo - Balotelli - Iniesta

Na ławce: Buffon, Ramos, Özil, Sneijder, Torres, Xavi, Dzagoev, Alba, Pepe

Trener: Cesare Prandelli

Włoski szkoleniowiec zasługuje na duże uznanie. Konsekwentnie budował swoją drużynę od dłuższego czasu. Nie przeszkodziły mu w tym także pozaboiskowe kontrowersje związane z aferą bukmacherską. Postawił na określonych zawodników i im zaufał. Nie skreślił Mario Balotelliego i dzięki temu ten, odwdzięczył mu się w półfinale dwoma pięknymi golami. Owy półfinał był majstersztykiem taktycznym zespołu Azzurich, którzy totalnie zablokowali typowanych na Mistrzów Europy Niemców. Dzięki Prandelliemu i jego piłkarzom, ocieplił się znacznie wizerunek włoskiej drużyny, która przez przeciętnego kibica turniejowego dierżącego w jednej dłoni kiełasę z grilla, zaś w drugiej kufel z piwem postrzegana była jako drużyna grająca antyfutbol. Nie bez winy byli piłkarscy "eksperci", którzy jak mantrę co turniej powtarzali swoje teorie na temat "catenaccio", którym bez względu na okoliczności grają zawsze i wszystkie drużyny z Italii, czy to klubowe, czy reprezentacyjne. Włosi zagrali najładniej na całym turnieju prezentując piłkę techniczną i "elegancką".

Prawa obrona: Theodor Gebre Selassie

25 letni obrońca reprzentacji Czech jest jednym z odkryć turnieju. Był wyróżniającym się zawodnikiem swojej drużyny w praktycznie każdym meczu. Przed turniejem związał się z Werderem Brema i klub z Niemiec może się tylko cieszyć, ponieważ teraz cena za tego gracza byłaby znacznie wyższa. Podobna sytuacja miała miejsce w 2006

Środek obrony: Leonardo Bonucci

Wysoki środkowy obrońca Juventusu jest wychowankiem Interu Mediolan. W naszym klubie zagrał 1 mecz w Serie A oraz 3 w Pucharze Włoch. Na Euro był pewnym punktem włoskiej defensywy, znakomicie grał w powietrzu i odbierał piłkę czystymi wślizgami.

 

Środek obrony: Matts Hummels

Podobnie jak cała reprezentacja Niemiec nie miał najlepszego dnia w półfinale z Włochami. Wcześniej jednak był niemal bezbłędny, stanowił pewny punkt defensywy, pomimo faktu iż nie miał 100% zaufania ze strony trenera Loewa. Kto wie, czy za jakiś czas nie wyrośnie on na jednego z najlepszych środkowych obrońców świata? Z pewnością ma ku temu predyspozycje.

Lewa obrona: Fabio Coentrão

Szybki jak wiatr i niesamowicie pożyteczny w ofensywie. Zawodnik Realu Madryt był skuteczny zarówno w defensywie jak i ofensywie. Często z pozytywnym skutkiem dla drużyny zapędzał się pod pole karne rywali.

 

Środkowy pomocnik: Daniele De Rossi

Pomocnik Romy był wyróżniającą się postacią na Euro 2012. Jego grę już po pierwszym meczu docenił sam Jose Mourinho, który w superlatywach wypowiadał się o grze tego zawodnika. Słabszy mecz rozegrał w finale, lecz tego dnia cała włoska ekipa na tle fantastycznej Hiszpanii wypadła blado.

Środkowy pomocnik: Andrea Pirlo

Weteran, który przypomniał o sobie w pięknym stylu. Był niekwestionowanym liderem Azzurrich, pokazał że kiedy posiada się duże umiejętności, będąc w odpowiedniej formie wiek nie ma większego znaczenia. Oglądajac często ma się wrażenie, że wszystko robi w zwolnionym tempie. Trudno jednak nie odnieść wrażenia, że nieco innego zdania są rywale którzy nie mogli za nim nadążyć. Jego podstawową wadą jest fakt, że to zawodnik Juventusu Turyn. Podczas turnieju kilkakrotnie wybierany był piłkarzem meczu.

Środkowy pomocnik: Xabi Alonso

Nie błyszczał w ofensywie, lecz był niezbędny dla reprezentacji Hiszpanii. Kluczowy dla defensywy, która w przypadku Hiszpanów zaczyna się już od agresywnego pressingu ze strony zawodników ustawionych najbliżej bramki rywala. Grał bardzo skutecznie i przemyślanie. Cenne ogniwo Realu Madryt i reprezentacji nowych-starych Mistrzów Europy.

Prawe skrzydło: Cristiano Ronaldo

Początek turnieju miał słaby, ponieważ prawdopodobnie przerosło go ciśnienie związana z oczekiwaniami jakie pokładają w nim wszyscy Portugalczycy. Chciał być liderem natychmiast, co powodowało spięcie, zamiast być spokojniejszym i cierpliwym. Owy spokój pojawił się w kluczowym momencie, kiedy to niemalże w pojedynkę ograł reprezentację Holandii. Później zaś dał gola dającego awans do półfinału. Jesteśmy świadomi, że w Cristiano tkwi potencjał znacznie większy, ale mimo to grzechem byłoby nie uwzględnić go w tym zestawieniu.

Środkowy napastnik: Mario Balotelli

Piłkarski freak. Na punkcie Mario zwariował cały internet. My kibice Interu znamy go bardzo dobrze i od dawna. Wiemy na co go stać zarówno pozytywnego jak i negatywnego. W pierwszym meczu z Hiszpanią grał irytująco i nie bez powodu był krytykowany. Później powoli się rozkręcił, aż w półfinale z Niemcami zagrał koncertowo, był tam gdzie trzeba i zrobił to co do niego należy i to w jakim stylu! Ogólnie na tych mistrzostwach z napastnikami był pewien problem, ponieważ żaden nie zachwycił nas w takim stopniu jak np. Andrea Pirlo w pomocy. Stawiamy na Balotelliego, ponieważ pomimo ogromnej krytyki zdołał się podnieść i dołączył do grona królów strzelców turnieju. Warto przypomnieć, że SuperMario ma dopiero 22 lata.

Lewy skrzydłowy: Andres Iniesta

Jego gra to poezja. Niewysoki, niekonwencjonalny, nie do zatrzymania. Był głównym kreatorem akcji ofensywnych La furia Roja. Szkoda, że nie jest zawodnikiem Interu...

 

 

 

fot. Paweł Świnarski / intermediolan.com

Źródło: intermediolan.com