Marco Branca triumfuje! Póki co...

Marco Branca triumfuje. O godzinie 13:30 na lotnisku w Mediolanie wyląduje z Alvaro Pereirą pod pachą. Dyrektor techniczny Interu odpowiedzialny za transfery wylatał tego lata wiele tysięcy kilometrów. Odwiedził Brazylię, latał do Londynu, do Hiszpanii i kilkakrotnie do Portugalii. Dotychczas wracał z pustymi rękami, dziś można uznać iż jego portugalska i prawdopodobnie brazylijska misja zakończyła się względnym sukcesem.

Wielu kibiców Interu nie zostawia na nim suchej nitki. Bez wątpienia jest to najmniej lubiana postać w klubie, głównie dlatego iż odpowiada za jedną z kwestii, które bardzo emocjonują kibiców - transfery. Jest to funkcja jednego z kozłów ofiarnych w klubie, w momencie niepowodzeń klubu. Jeżeli zespół gra słabo, to najczęściej winny jest trener, jeżeli trener jest niewinny to winni są działacze, którzy nie wzmocnili zespołu odpowiednimi zawodnikami. Najmniej winni zazwyczaj są piłkarze, a być może to oni akurat nie pracują na treningu jak należy lub danego dnia po prostu nie chciało im się biegać na 100%?

On zdaje się być niewzruszony strumieniem obelg (jeśli do niego jakiekolwiek docierają), zakłada drogi służbowy garnitur od Versace, ciemne okulary i stylowy kapelusz, a następnie wchodzi w świat transferów. Można rzec, że patrząc na jego styl jest Jamesem Bondem transferów!

Nie brak oczywiście osób, którym się to nie podoba. Swoją dezaprobatę dla osoby Marco Branki wyraził chociażby Thiago Motta. Powiedział on, że Branca wchodzi do szatni niczym wspomniany James Bond, a generalnie wśród piłkarzy mało kto darzy go sympatią.

Szkoda jednak, że Thiago odważny do wyrażania tego typu opinii stał się dopiero po swoim odejściu do PSG. Porównać takie zachowanie można jedynie do psa, który najgłośniej szczeka zza płotu.

O transferowym talencie czy anty-talencie krążą wręcz kawały. Jeden z nich mówi iż Branca chcąc zmienić samochód, poszedł do salonu Aston Martina w Mediolanie i zaproponował 20 tysięcy euro za roczne wypożyczenie z opcją pierwokupu. Odmówiono. Na szczęście pozostało mu służbowe Volvo, a jak dobrze wiemy, auta te słyną z bogatego wyposażenia i solidności.

Funkcja Dyrektora Technicznego to praca dająca dużo satysfakcji, jak i ryzykowna wizerunkowo. Wie o tym Marek Jóźwiak z Legii Warszawa, który w stołecznym klubie pełni podobną funkcję co Branca w Interze. Nie zamierzam jednak porównywać obydwu Panów, ponieważ zarówno zaplecze jakie mają obaj Panowie za sobą w postaci zwierzchników jest pod względem moralnym, jakościowym oraz przede wszystkim finansowym nieporównywalne. Poza tym w ostatnich latach Branca przy udziale nieobecnego dziś w klubie Lele Orialiego mógł pochwalić się kilkoma majstersztykami transferowymi jakim były transfery Milito, Lucio, Sneijdera i przede wszystkim Samuela Eto'o. O wielkich sukcesach transferowych Marka Jóźwiaka mało kto słyszał, lecz łączy ich fala krytyki jaka spływa na nich z for internetowych i trybun każdego lata. Oczywiście łatwiej jest być dyrektorem sportowym Paris Saint Germain, kiedy możliwości finansowe klubu są niemal nieograniczone i w każdą licytację można wejść podczas zamawiania hamburgera i frytek w McDrive oferując dla spokoju o 10 milionów więcej od konkurencji.

Podczas letniego mercato 2012 istniało podejrzenie, że Marco Branca zamiast prowadzić rozmowy z włodarzami Brazylijskich i Portugalskich zespołów, negocjował ceny olejków do opalania u lokalnych sprzedawców na plaży Copa Cabany. Straciliśmy Lavezzigo i Lucasa, a byli to zawodnicy określani mianem głównych celów transferowych Interu. Po długich tygodniach niepewności, możemy powoli odetchnąć z ulgą. Te obawy zostały rozwiane. Inter pozyskał stosunkowo tanich, ale dobrych piłkarzy, którzy zaspokoili potrzeby trenera Stramaccioniego. Misja w Portugalii zakończyła się transferem Alvaro Pereiry, zaś w Brazylii według nieoficjalnych informacji zaręczyny z Interu zaakceptował Paulinho (ślub w styczniu). Za najnowszego gracza - Alvaro Pereirę zapłacimy 10 milionów Euro. W kontrakcie są klauzule, które mogą podnieść kwotę do 15 milionów, ale są to warunki za których spełnienie każdy kibic chętnie dopłaciłby te dodatkowe 5 milionów (Scucetto, Liga Europy, Puchar Włoch, awans do Ligi Mistrzów).

Należy również pamiętać o zawodnikach, którzy dołączyli do klubu na początku okienka (wykupienie Guarina, Palacio). Inter mocno się zmienił tego lata i choć styl pożegnania się zwłaszcza z Julio Cesarem budzi kontrowersje, to przeprowadzone dotychczas transfery biorąc pod uwagę oszczędności z tytułu mniejszych pensji i niewielkich kwot lub sprytnych zabezpieczeń (wypożyczenia w stylu Guarina, jak w przypadku Gargano, Mudingayia, Silvestre) dają nadzieję na dobry sezon.

Specjaliści od zarządzania mówią, że aby ludzie pracowali skutecznie należy ich chwalic co najmniej 3 razy częściej niż krytykować. Dlatego ten tekst niech będzie pochwałą dla Marco Branki. Jeżeli pozyskani zawodnicy okażą się po roku transferowymi "niewypałami", nie zawahamy się użyć ostrych jak nóż słów krytyki... Taka to ryzykowna praca.

Paweł Świnarski

Źródło: inf.własna