Na kawie z Santonem

Bohaterem najnowszego odcinka Caffe Doppio był Davide Santon. Defensor opowiadał przede wszystkim o swoich początkach w Interze i zmianie pozycji przez Jose Mourinho:

- Pseudonim Il Bambino to miłe wspomnienie z mojego debiutu. Udałem się na przedsezonowe zgrupowanie pierwszego zespołu w Brunico i tam wszystko się zaczęło. Wygrywałem Scudetto z zespołami U-14 i U-17. W Primaverze przegraliśmy finał z Sampdorią. Grałem wtedy jeszcze na skrzydle i w trakcie sezonu zdobyłem 15 bramek.

- Przyjaźniłem się wtedy z Mario Balotellim. Wiele czasu spędzaliśmy razem. Miło jest powspominać stare czasy. 

- Moje pierwsze podejście do Interu to mecz z Sangiulianese. Miałem wtedy 10 lat i był to niezapomniany dzień. Przez następne 4 lata grałem w lokalnej drużynie. W wieku 14 lat zamieszkałem w Mediolanie. Początki były trudne. Z małego miasteczka w którym żyło 3 tys. mieszkańców przeniosłem się do ogromnego miasta w którym nikogo nie znałem.

- Mój typowy dzień składał się z zajęć szkolnych i treningów. Nie mieliśmy zbyt wiele wolnego czasu i tempo życia było zupełnie inne. Chłopakom z Mediolanu było łatwiej, ponieważ mogli liczyć na wsparcie najbliższych. Życie w akademii pomogło mi dorosnąć i zmienić mój tok myślenia.

- Kończyłem szkołę wspólnie z Balotellim, Obim i Destro. Najwyższą średnią miał Obi. Ja byłem lepszy od Mario. Żarty na bok. Miło jednak, że udało nam się wspólnie zakończyć edukację.

- Na początku przygody z pierwszym zespołem byłem często powoływany, ale mecze oglądałem z wysokości trybun. Codziennie jednak trenowałem z seniorami. W styczniowym okienku pojawiło się kilka ofert i pomysł z wypożyczeniem, aby zebrać trochę doświadczenia wydawał się dobry. 

- Po porażce w Bergamo uświadomiłem sobie, że coś się zmienia. W Primaverze zagrałem na lewej obronie, co wcześniej nigdy nie miało miejsca. Trener zmienił mi pozycje i grałem na niej już do końca sezonu zarówno w Serie A, jak i w Lidze Mistrzów przeciwko Manchesterowi United.

- W kolejnym sezonie wygraliśmy wszystko z Interem, ale to ten poprzedni pozostanie dla mnie niezapomniany ze względu na moje debiuty. W sezonie 2009/10 musiałem poddać się operacji kolana przez którą straciłem znaczącą część rozgrywek, ale cały czas czułem się częścią zespołu. Trzy zdobyte tytuły plus Klubowe Mistrzostwo Świata jako swoista wisienka na torcie. W tym sporcie nigdy nie wiesz jaka czeka cię przyszłość. Najlepiej jest wygrywać przy każdej okazji. Marzę o ponownej grze w Lidze Mistrzów. 

- Moje rozstanie z Interem? Oczekiwania były ogromne, a następnie nałożyła się na nas wielka presja i mnóstwo kontuzji. Byłem bardzo młody i moje występy nie były na odpowiednim poziomie, a przez to spadła moja pewność siebie. Wszystko zaczyna się w głowie. Jeśli tracisz wiarę we własne umiejętności wszystko staje się trudniejsze. Straciłem część tego swojego beztroskiego podejścia.

- Nigdy nie byłem z siebie zadowolony do końca. Zmieniłem pozycję w wieku 18 lat i nie było łatwo się przystosować. To był jednak pomysł Mourinho, a on zna się na rzeczy. 

- Do Newcastle przeniosłem się, wraz z moim kuzynem i rozpocząłem studia. Tam poznałem dziewczynę, która odmieniła moje życie. Od 5,5 roku jesteśmy razem i mamy wspaniałą 3,5-letnią córeczkę.

Źródło: inter.it